Старобългарски речник
колкъ 
колкъ местоим въпр I. местоим 1. Колко многоброен, колко голям къде ѹ насъ въ пѹстѣ хлѣбъ толко. ѣко насꙑтт народъ колкъ СК Мт 15.33 2. Като същ. неизм. колко πόσα, πόσοι Колцина, колко много хора вждъ колко на тѧ съвѣдѣтельствѹѭтъ М Мк 15.4 З колко отъ нашхъ омъ. на рат падошꙙ С 91.10—11 колко стъ въ васъ помꙑшлꙗѭште го обраꙁъ вдѣт С 383.16 ꙁьр бо колко тъгда ꙁведе отъ юднꙑ дѹшꙙ С 411.27 II. Като съюз. 1. Въвежда подчинени допълнителни изречения: колко голям вꙇдѣ лі колкъ прібꙑтъкъ К 3b13—14 вдш л колко множьство крьстꙗнъ пожръшꙙ бв С 106.26 вдш л колко ѹен прѣбдѣ С 410.9 2. Въвежда подчинени сказуемно определителни изречения: колко голям вдш л ... ꙁемьѭ колка стъ С 87.26 колцѣмь пае Колко повече, колко много да колцѣмъ пае подобааше  мьнꙗ. ꙗвт въ съповѣдан томь С 545.30 М З А СК СП К С Р Гр πόσον πόσος ὁπόσος ποῖος ὅσος ἡλίκος τοσοῦτος колко коліко Нвб колик, колико диал остар Срв колкав ОА Дюв НГер ДА