Старобългарски речник
клросъ
клросъ
-а
м
Клир, духовенство, църковните служители
вьсь градъ кѹпно съ архепскѹпомъ. съ вьсѣмь клросомъ ... несошꙙ проваждаѭште дож до погребенꙗ
С
208.21
тъ бо наѹвъ сꙙ божмъ словесемь. поставьнъ бꙑвъ клросѣ дꙗкъ
С
214.9
потомъ ... събъравъ же вьсꙙ болюбвꙑѧ люд холюбвꙑ клросъ
С
517.27
да стꙑ тъ еппъ вьсемѹ клросѹ свомѹ повелѣ събьрат сꙙ
С
529.21
въꙁвратвъ же сꙙ пакꙑ въскорѣ. съ вꙿсѣмъ клросомъ людьм прѣподобьнꙑ бжї сттел҄ь
С
530.16
ѹвѣдѣвъ же прѣподобьнꙑ еппъ доде мѣста того. съ всѣмъ клросомъ съ подвжьнꙑм облашм
С
532.5
Изч
С
От
гр
κλῆρος
Нвб
клирос
църк
ОА
ВА
АК
БТР
МлБТР
РРОДД
Срв
клир
църк
ОА
АК
БТР
АР
МлБТР