Старобългарски речник
щеꙁнѫт 
щеꙁнѫт -щеꙁнѫ -щеꙁнеш св 1. Изчезна, скрия се, изгубя се онѣма же отврѣсте сѧ о  поꙁнасте . ꙇ тъ штеꙁе отъ нею М Лк 24.31А да постꙑдѩтъ сѩ ꙇштеꙁнѫтъ. оклеветаѭштеі дшѫ моѭ. одеждѫтъ же сѧ стѹдомь і страмомь їскѫштеі ꙁъла мьнѣ СП 70.13 еꙁѫ ѣко дъꙶмъ дьні моі. ї кості моѩ ѣко сѹшіло сосъхѫ сѩ СП 101.4 въера слѹгꙑ пілатовꙑ рѫгаахѫ сѧ емѹ. дьнесь вратьніц адовьні. відѣвъше его іштеꙁѫ К 13а 33 Срв. С450.2—3 Образно. щеꙁошѧ въ сѹетѣ дене наш СЕ 62а 22 2. Престана да съществувам, изчезна отꙑмеші дхъ ꙇхъ ї щеꙁнѫтъ.  въ пръстъ своѭ въꙁвра(тѩ)тъ сѩ СП 103.29 адоваꙗ побѣда ꙁꙿеꙁе С 487.3 Изнемощея, отпадна [образно]. їштеꙁе сръдьце мое і плоть моѣ СП 72.26 М А СП СЕ К С Гр ἐκλείπω ἀφανίζομαι ἄφαντος γίγνομαι φρίσσω ꙁꙿеꙁнѫт еꙁнѫт штеꙁнѫт іштеꙁнѫт їштеꙁнѫт Нвб Срв изчезна, изчезвам ОА ВА НТ АК Бот Дюв НГер ЕтМл МлБТР БТР АР РБЕ