Старобългарски речник
ꙁѫтр
ꙁѫтр
нареч
Отвътре, от вътрешността на нещо
вьсѣ с ꙁъла ꙁ ѫтрь сходѧтъ. ꙇ скврънѧтъ лвка
М
Мк 7.23
ꙗкоже овсть вьсѣмъ покаꙁат сꙙ мѹ. ꙁѫтр же вьпѧ пѹштааше гласꙑ млтвънꙑѧ
С
36.14—15
Изч
М
С
Гр
ἔσωϑεν
ἔνδοϑεν
ꙁ ѫтрь
Нвб
Срв
извътре
ОА
ВА
НТ
МлБТР
ЕтМл
ЕтБАН
БТР
АР
ДА
изнетре
диал
ДА
