Старобългарски речник
ꙁност 
ꙁност -ꙁношѫ -ꙁносш несв 1. Нося навън, изнасям  се ꙁношаахѫ ѹмерошъ снъ ноѧдъ матер свое М Лк 7.12 З А сьрѣте нѣкого ꙁносма въ вратѣхъ мрьтва С 307.1 2. Изваждам, извличам, изтеглям ловꙙшт бо прсно отъ водъ ꙁносꙙтъ рбꙑ С 496.5 Образно. сльнъ словомъ. касааше сꙙ жъгомꙑмъ огнемъ.  хладн бꙑваахѫ. сльнъ дѣлꙑ. глаголааше адов.  ꙇꙁношааше тьлѣньнꙑѧ С 476.18 3. Изваждам наяве, показвам вьсѣкъ кънжънкъ наѹь сѧ цсрствю нбскѹмѹ. подобенъ естъ лвкѹ домовтѹ. ꙇже ꙁностъ отъ съкровща своего нова  ветъхаа М Мт 13.52 благꙑ лкъ отъ блгаго съкровшта срдца своего ꙁностъ благое. ꙇ ꙁълꙑ лкъ отъ ꙁълааго съкровшта срдца своего ꙁностъ ꙁълое М Лк 6.45 З стъ бо каꙗн отꙿ вьсеѧ дѹшꙙ ꙁносмо.  стъ покаан прѣпрость въ гражданехъ въꙁскамо С 362.21 4. За думи, слова — говоря, произнасям  така словеса да ꙁностъ. да дастъ благодѣть слꙑшꙙштімъ С 497.21—22 ар ... наꙙ о кѹпьнѣ сѫштьнѣ.  стѣ троц. въсѫдѹ въ алеѯанꙿдр хѹльнꙑ ѹстꙑ ꙁност С 188.3 М З А СК С Гр ἐκφέρω προσφέρω προφέρω ἐκβάλλω ἐκκομίζω προβάλλω ꙇꙁност Нвб износям остар диал ОА ВА НТ НГер ЕтМл МлБТР ДА Срв изнасям, изнеса