Старобългарски речник
ꙁмꙑт
ꙁмꙑт
-ꙁмꙑѭ
-ꙁмꙑш
св
Измия, умия
ꙇꙁмꙑвенꙑ не трѣбѹѹтъ ткмо ноѕѣ ѹмꙑт. естъ бо весь стъ
М
Йо 13.10
З
А
СК
воле ѹбо водоѭ омꙑваш тѣло бж. ꙁмꙑвъшаго вьсꙙ
С
457.10
да покажѫ го рьнломъ. да вждѫ може л ꙁмꙑт себе
С
27.24
М
З
А
СК
С
Гр
λούω
ἐκπλύνω
ꙇꙁмꙑт
Нвб
измия
ОА
ВА
НТ
Дюв
НГер
МлБТР
АР
ДА