Старобългарски речник
ꙁльꙗт
ꙁльꙗт
-ꙁлѣѭ
-ꙁлѣш
св
1. За течност — излея, разлея
ⷩ҇ наⷣ҇ ѡсквръньшмь сѧ. стѹденьцемь. подобаетъ ꙁлѣт ꙇꙁ него. к҃ вѣдеръ. водꙑ
СЕ
20b 5—6
Образно.
сльнъ словомь дѣльмь. водааго трѫда стрѹѧ ꙁльꙗ
С
476.28
крьв водѣ ꙁлꙗнома. съпасъ тво творꙗше
С
438.19
Изсипя.
облац ... їꙁлꙗшꙙ огн҄ь на ꙁемьѭ
С
6.18
2.
Прен. Обсипя, засипя [с щедрост, дарове и под.]
тѣмьже нꙑнѣ щедротꙑ твоѩ ꙁлѣ
СЕ
85b 20
на всѣхъ обьштъ даръ ꙁлꙗ
С
493.10
ꙁльꙗт дѹшѫ [своѭ]
ἐκξέχω ψυχήν μου
Излея, разкрия душата си; откровен, искрен съм пред някого
с помѩнѫхъ ї ꙁліꙗхъ на мѩ дшѭ моѭ
СП
41.5
ꙁльꙗт
сѧ
СП
СЕ
К
С
Гр
ἀντλέω
προχέω
ἐκχέω
καταχέω
ἐκτρέχω
ꙁлꙗт
ꙁліѣт
ꙁльꙗт
їꙁлꙗт
іꙁльѣт
Нвб
излея
ОА
ВА
Бот
АК
НТ
Дюв
МлБТР
ЕтМл
АР