Старобългарски речник
ꙁъловѣрь
ꙁъловѣрь
-ꙗ
ср
Изповядване на лъжлива вяра, на еретичество
прѣпьрѣшꙙ л вꙑ мѫкꙑ. остат сꙙ бѣсованꙗ же мате ꙁълосъмрьтьн. л прѣбꙑвате въ ꙁъловѣр вашемъ
С
180.7
Изч
С
Гр
δυσσέβεια
ꙁъловѣр
Нвб
зловерие
книж
ОА
ВА
МлБТР
РБЕ
ЕтБАН
