Старобългарски речник
ꙁмь 
ꙁмь -ꙗ м 1. Змия  ꙗкоже моіс вьꙁнесе ꙁмі въ пꙋстꙑн тако подобаетъ с вьꙁнест снѹ лскѹ СК Йо 3.14 тꙑ ѹтвръді сілоѭ твоеѭ море. тꙑ съкрѹші главꙑ ꙁмьемъ въ водѣ СП 73.13  аб ꙁде бѣсъ.  прѣлож сꙙ въ ꙁм велкъ. ꙗко седмь десꙙтъ лакътъ С 173.23 бѣахѫ же въ цръквшт томъ ꙁмве жвѫште.  жърьц дноѭ лѣта сладька брашна подаꙗхѫ мъ С 227.29 ꙗв сꙙ дꙗволъ о деснѫѭ дръжꙙ меь о лѣвѫѭ же ꙁм С 76.6 сълѣꙁъ въ водꙑ съвѧꙁа крѣпъкааго да власть прмемъ настѫпат връхѹ ꙁм  скорꙿп Х I Аб 18 2. Змей, дракон тꙑ еръданъскꙑѩ водꙑ ст ... ꙇ главꙑ гнѣꙁдѧщхъ сѧ ꙁмевъ. тѹ съкрѹшлъ ес СЕ 4b 19—20 онъ стꙑ стъ съкрѹшвъ въ їѡрданьскꙑхъ водахъ. главꙑ ꙁмевъ вашхъ С 467.3 благословьнъ с господ боже. же рабомъ твомъ данломъ съвръгꙑ ꙁмꙗ.  ꙁмꙗ ѹбвꙑ С 229.10 ꙁм бѣаше въ водахъ по овѹ премл҄ѧ їордана въ ѹстахъ свохъ Х I Аб 7 Олицетворение, въплъщение на сатаната; дяволът. старааго ꙁълодѣа. ꙇ глѫбнънааго ꙁмѣ. бгомѫдрꙑмь хѫдожьствомь. ѹловль СЕ 63b 11 ꙁан҄еже ѹбо ꙁмї еугѫ прѣльстлъ С 482.16 н да пожьретъ мене ꙁм глѫбнънꙑ.  съ таковꙑмъ велкꙑмъ покаꙗнмъ С 528.22 ꙁа ꙁꙿмꙗ облѣкохомъ сꙙ ха дѣл҄ьма съвлѣцѣмъ сꙙ С 90.23—24 3. Прен. Зъл, коварен, жесток човек сне сотоннъ. обьштьне нестꙑхъ бѣсовъ. бѣсънꙑ пьсе. кръвопвꙑ ꙁмю. плътоꙗдвꙑ меѹ. сверѣпѣ ꙁвѣр. не стꙑдш л сꙙ жърꙙ каменю прѣдъ народомъ С 115.28 СК СП СЕ С Х Гр δράκων ὄφις ὁ Βαβυλώνιος Βήλ ꙁм Нвб змей ОА Дюв НГер ЕтМл МлБТР АР РБЕ ЕтБАН БТР ДА змех диал ОА Дюв МлБТР Срв Змейко ЛИ Змейков ФИ Змейо ЛИ СтИл, РЛФИ Змейково МИ БМС Змеоици МИ ВП,ТО