Старобългарски речник
ꙁастѫпт 
ꙁастѫпт -ꙁастѫплѭ -ꙁастѫпш св Застъпя се за някого, защитя, подпомогна оⷮпѣло ꙁастѫп мѧ г Е 20б 8 въꙁвратілъ ес помошть орѫжіѣ его. ї не ꙁастѫпі его въ день брані СП 88.44 тꙑ же гі не ѹдалі щедротъ твоіхъ отъ мене. млостъ твоѣ рѣснота твоѫ вꙑнѫ ꙁастѫпісте мѩ СП 39.12  о вꙿсѣхъ трѣбѹѭщхъ твоеѩ гі. помощ ꙇ ꙁастѫпленѣ гю ... ꙁастѫп сп помлѹ. съхран нꙑ бже твоеѭ благодѣтѭ СЕ 61а 23 г їс хсе. невдмааго отьца. посьл помошть своѭ на н҄ѣ.  ꙁастѫп ꙗ С 114.7 нъ ꙿто ѹбо отъ сего навꙑцамъ. не нколже л насъ тамо можетъ ꙁастѫпт С 373.12—13 Е СП СЕ С Гр ἀντιλαμβάνομαι ὑπερασπίζω προΐστημι Нвб застъпя ОА ВА НТ Бот НГер ЕтМл МлБТР РБЕ