Старобългарски речник
жрьдь
жрьдь
-
ж
Тояга, прът
ꙗко на раꙁбоінка л ꙁдосте. съ орѫжемь. жрьдьм ѧте м
СК
Мт 26.55
съ нмь народъ многъ. с орѫжемь жрьдьм отъ архереі. старьць людьскꙑхъ
СК
Мт 26.47
кде народ н. орѫжꙗ жрьд
С
448.11
Изч
СК
С
Гр
ξύλον
δόρυ
Нвб
жръд, жърд
диал
НГер
МлБТР
ДА
Срв
жръда, жърда
ж
диал
НГер
МлБТР
ДА
жерда, жорда
ж
диал
ЕтМл
БТР
ДА
ЕС,РдС