Старобългарски речник
жласт
жласт
-жладѫ
-жладеш
несв
св
1. Изплащам, връщам дълг, издължавам се
длъжꙿнъ бѫде нѣкто комѹ сьребромъ. не матъ мъ жласт. да того дѣлма ѧтъ бꙑваатъ. же не длъженъ сꙑ могꙑ же жласт. давъ отъпѹштатъ. повннааго
С
494.4, 5
Образно.
не бѣ длъженъ хъ. н дръжмъ бѣ. прде. жладе сьмрꙿтѭ. ꙁа дръжмааго. да оного отъпѹсттъ отъ сьмрьтьнꙑхъ ѫꙁъ
С
494.9
2. Повреждам, нанасям вреда
не мꙙт ковьегомъ. да не кладеш [може би погр. вм. жладеш. Срв. Fr. Miklosich, Lexicon palaeoslovenicograecolatinum, c. 288] же вь н҄емъ
С
243.2
Изч
С
Гр
καταβάλλω
ζημιόομαι
Нвб
Срв
жладя
диал
ДА