Старобългарски речник
готовъ 
готовъ -ꙑ прил 1. Готов, подготвен, приготвен ꙇ тъ вама покажетъ горьнцѫ велѭ. постъланѫ готовѫ. тѹ ѹготовата намъ М Мк 14.15 З юньц мо  ѹптѣнаа сколена.  вьсѣ готова. прдѣте на бракъ М Мт 22.4 ЗI, А. Срв. СЕ 106а 19 сего рад  вꙑ бѫдѣте готов. ѣко вь ньже не мьнте асъ. сн скꙑ прдетъ М Мт 24.44 З, А, СК. Срв.Лк 12.40 М З А СК г съ тобоѭ готовъ есмь  въ темьнцѫ  въ съмръть т М Лк 22.33 З огн҄ь готовъ меь ꙁъоштренъ. распꙙт поставьно С 85.15 херовмъскꙑ прѣстолъ ѹготовлъ сꙙ стъ ... трепеꙁа ѹготова сꙙ. брашна готова С 470.26 Подготвен, предразположен, съгласен, решен [на нещо, за нещо]. готово срдце мое бже. готово срдце мое. поѭ  вьспоѭ славѣ моеі СП 56.8 Срв. СП107.1, ССIb 19, 20 ѡтъ слѹха ꙁъла не ѹбоїтъ сѩ. готово срце его ѹпъват на гѣ СП 111.7 мꙑ.  на колес првꙙꙁам бꙑт готов.  вꙙꙁам бꙑт  жегом.  вьсѣкъ обраꙁъ мѫкꙑ прѧт С 88.24 поставьнꙑ бо стрѣшт мѫенкꙑ. блꙁъ нѣкꙿде въ бан грѣмъ съмотрааше бѫдѫштааго. готовъ прмл҄ꙙ ото смъ прбѣгаѭштхъ къ н҄емѹ С 92.18 2. Подходящ, целесъобразен, сго̀ден гла же мъ с ... врѣмѧ ваше въсегда есть готово М Йо 7.6 З А не съкрꙑ блаженъ петръ цѣлъбꙑ покаанꙗ. нъ ананꙗ  сапфра ... н раста вьꙁскат покаꙗꙁньнꙑѧ готовꙑ цѣльбꙑ С 362.16 лѫкавꙿно прмꙑсл҄ено бꙑстъ. такого мѣста ꙁъобрѣст. на н҄емъже готово ѹтѣшенꙗ ослабѣаше. трьпѣн подвꙁаѭштїхъ сꙙ С 92.25 М З А СК СП СС СЕ С Гр ἕτοιμος πρόσφορος Нвб готов ОА ВА АК Бот НТ Дюв НГер МлБТР ЕтМл ЕтБАН БТР АР РБЕ ДА готовий остар ВА НГер