Старобългарски речник
господьскъ 
господьскъ -ꙑ прил 1. Господен, на Господа, божи ева҇ⷸ н(а) ѹтрьⷩ҇ц въ прⷥ҇анⷦ҇ гдкъ А 158а 1 госпдьскѹ бо црствѹ не бѫдетъ коньца СЕ 2b 21—22 аште л вѣтъскꙑ се. а не вѣръно слꙑшіші. обліаѭтъ тѧ. недвжім пеаті. господьскѹмѹ порожденью хвѹ гробѹ К 14а 38 Срв. С452.20  вдꙙ смокве. прѣжде господьска ꙁапрѣштенꙗ. проꙁꙙбъшѫ  свѣтьлѫ. а по господьстѣ ꙁапрѣштен.  дрꙙхло  сѹхо С 343.20 пон҄еже ѧꙁꙑкъ мже съподобьн бꙑхомъ. пльт въкꙋст господьскꙑ С 382.11 недвжм пеате. господьскааго погребенꙗ хрстосова гроба С 452.20 слꙑша господьстѣ ноꙁѣ въходꙙшт къ съвꙙꙁьн҄емъ С 468.3 же бѣаше вь само то господьстѣ црькв С 534.29 2. Като същ. господьскаꙗ ср мн τὰ τῆς αὐϑεντίας Божествените, небесните, духовните дела, неща въера (.)лътьскаа. а дьнесь господьскаꙗ дѣѩ (.)ъера скаа. а дьнесь бжствьнаа дѣетъ К 13а 22 Срв. С449.23 3. Като същ. господьско ср ед τὰ δεσποτικά Господарското оньде бо бѭштааго  пꙗнааго  господьско трошꙙштааго  погѹбьꙗѭштааго мѫтъ С 370.23 анг҄елъ господьскъ ἀρχάγγελος Архангел пакꙑ ꙁаклнаѭ васъ. въ імѧ га нашего сха. ѣко аћл гдьсц. мхалъ гавьрлъ. ѹрлъ. рафалъ СЕ 59b 4—5 А СЕ К С Гр δεσποτικός τοῦ δεσπότου κυριακός τοῦ κυρίου Нвб господски остар ОА ВА НТ Дюв МлБТР ЕтМл ЕтБАН БТР АР РБЕ ДА господский остар НГер