Старобългарски речник
голѫбь 
голѫбь - м Гълъб се аꙁъ сълѭ вꙑ ѣко овьцѧ по срѣдѣ влъкъ. бѫдѣте же мѫдр ѣко ꙁмѩ. ꙇ цѣл ѣко голѫбье М Мт 10.16 З А ꙇ вьнде с въ црквъ бжѭ. ꙇ ꙁгъна вьсѧ продаѭштѧѩ. ꙇ кѹпѹѭштѧѩ въ цркве. ꙇ дъскꙑ тръжьнкъ сповръже. ꙇ сѣдалшта продаѭштхъ голѫб М Мт 21.12 ЗI. Срв. Мк 11.15 М, З;Лк 19.45 З ꙇ вдѣ дхъ бжі съходѧшть ѣко голѫбь. ꙇ грѧдѫшть на нь З Мт 3.16 А, СК. Срв.Мк 1.10 М З СК ꙇ сънде дхъ стꙑ тѣлесънꙑмъ ꙁракомъ. ѣко голѫбь на нь М Лк 3.22 З вдѣхъ дхъ съходѧшть. ѣко голѫбь съ небесе. ꙇ прѣбꙑстъ на немь М Йо 1.32 З А СК  рѣхъ къто дастъ мнѣ крілѣ ѣко голѫб.  полещѭ  поѭ СП 54.7 ѣще посъпте мюждю [!] прѣдѣлꙑ. крілѣ голѫб посъребренѣ. ї (!) междюрамье его въ льщан ꙁлатѣ СП 67.14 гі бже ... пр праведнѣмь но. пршестве стааго твоего дха. вьꙁвѣщь емѹ голѫбемь. сѫець маслнънꙑ СЕ 16а 5 тѹ но хсовъ обраꙁъ. велкѹѹмѹ ковꙿегѹ бож цръкꙿві ꙁждтел҄ь. съпасъш жестосръдꙑѧ вьсꙙ ѧꙁꙑкꙑ. отъ потопа неьстю. голѫбемъ стаго дѹха.  тьмнааго врана дꙗвола. ꙁ н҄еѧ [!] ꙁгънавъша С 460.18 М З А СК Б ЗП СП СЕ С Гр περιστερά Нвб гълъб голоб, голуб диал остар ОА ВА АК НТ Дюв НГер МлБТР ЕтМл ЕтБАН БТР АР РБЕ ДА Срв Гълъбец МИ Гълъбовци МИ Гълъбник МИ Гълъбово МИ СНМБ Гълъб МИ ПК,Пр. в им Голубарница МИ Голо̀мбице МИ Гъ̀лъмбец МИ ВП,ТО Гълъб ЛИ Гълъба ж ЛИ Гълъбин ЛИ Гълъбѝна ж ЛИ Голуб ЛИ Голубина ж ЛИ Голуба ж ЛИ Гълъбов ФИ СтИл,РЛФИ