Старобългарски речник
г҄еоньскъ 
г҄еоньскъ -ꙑ прил Адски, пъклен, който се отнася до ада ꙁмѩ щѧдьѣ ехдънова како ѹбѣжте от сѫда ћеонъскааго М Мт 23.33 ЗI мѫкꙑ сꙙ боѭ г҄еѡньскꙑѧ. ѹстрашаѭ сꙙ оного огн҄ѣ С 88.6 прошааше брьн ѹ брьнꙗ прѧт ꙁждтелꙗ вьсѣмъ. сѣно отъ сѣна прѧт г҄еонъскааго ог҄н С 453.3 Изч М З С От гр τῆς γεέννης, ἐν τῇ γεέννῃ Превежда и гр. οὐράνιος геонъскъ геѡньскъ ћеонъскъ Нвб. геенски ОА, ВА, РБЕ