Старобългарски речник
въшьствь 
въшьствь -ꙗ ср 1. Влизане, проникване в нещо свꙙтъ с боже ...  лѹꙙ пламенънънꙑ. ѧже въшествꙗ твохъ вонъ не сътрьпѣвъшꙙ. страшнааго  трепетънааго повелѣнꙗ твого. ѹвꙙнѫшꙙ о мьнѣ С 164.16 Образно. юньць прведенъ на даръ бв.  тѹ кръммꙿ въшьствмъ лѫкааго бѣса вьꙁдвьꙗ С 565.15 2. Въздигане, възкачване на Бог–син на небето; възшествие, възнесение сълож ранѫ сѭ съ тѣлес его. ꙇ сплън  съдравѣ. ꙇ одежд  веселемь. въплъщенѣ твоего рад. ꙇ вьскръсенѣ. ꙇ въшествѣ твоего рад нбсънааго. ꙇ сѣденѣ о деснѫѭ оца СЕ 30b 7 Изч СЕ С въшеств Нвб възшествие ОА ВА ЕтМл БТР АР РБЕ