Старобългарски речник
вълагат 
вълагат -вълагаѭ -вълагаш несв 1. Слагам, поставям в нещо, влагам; хвърлям аште кто въ мьнѣ не прѣбѫдетъ. ꙇꙁвръжетъ сѧ вонъ ѣкоже роꙁга  ꙇсъшетъ. ꙇ събраѭтъ ѭ  въ огнь вълагаѭтъ  съгараатъ М Йо 15.6 З А СК то аще трѣвѫ сельнѫѭ дньсъ сѫщѫ. а ѹтро вь пещъ вълагаѭщѫ с. бъ тако одѣетъ СК Мт 6.30 грꙙдѣте рее вьслѣдъ мене  сътворѫ вꙑ ловьцꙙ ловѣьскꙑѧ ... ловꙙшт бо прсно отъ водъ ꙁносꙙтъ рбꙑ.  ѹмараѭтъ. ѹлавьꙗмо. мꙑ вълагамъ.  жв бꙑваѭтъ ѹлавьꙗм С 496.6 2. Налагам, предписвам, определям дѣволъ ... егꙿда тѧ вдтъ мѫжьскꙑ вꙿсе тръпѧща. пакꙑ налагаетъ т ѹнꙑне ... невелкѹ творѧ пощене твое. ѣко бѹ негодѣ сѫще. раꙁлѫене вълагаетъ т. ѡтъ добродѣанꙑ дрѹжнꙑ СЕ 88а 26 гі бже вꙿседръжтелю ... ꙇже отъ грѣховъ помощь ес. вꙿсѣмъ сповѣдане вълагаеш. положе ꙇсповѣдане камѣно СЕ 80а 4 вълагат въ мѫкѫ ἐμβάλλω εἰς τιμωρίαν Подлагам някого на мъчение же недостоно вьꙁемьѭтъ сто комъкан. въ тꙑ пае въскаетъ ... ꙙсто дꙗволъ ... сто бо подобьнꙑмъ потекѫтъ. а неподобьна вьꙁемьѭштхъ въ бол҄ьшѫѭ мѫкѫ вълагаѭтъ С 421.10 Изч М З А СК СЕ С Гр βάλλω ἐμβάλλω Нвб влагам ОА ВА Дюв НГер ЕтМл ЕтБАН БТР АР РБЕ ДА