Старобългарски речник
въꙁграт сѧ 
въꙁграт сѧ -въꙁграѭ сѧ -въꙁграш сѧ св 1. Проиграя, заиграя, разиграя се ꙇ бꙑстъ ѣко ѹслъша елсаветь. цѣловане марно. вьꙁгра сѧ младънецъ въ рѣвѣ еѩ М Лк 1.41 З, А, СК. Срв.Лк 1.44 М З А СК Образно. море вдѣ ї побѣже. ї оръданъ въꙁвраті сѩ вьспѩтъ. горꙑ вьꙁіграшѩ сѩ ѣко овьн. ї хлъм ѣко агньц овьі СП 113.4 Срв. СЕ3b 9  горꙑ вьꙁграшѧ сѧ ба вь пльт вдѧще СЕ 3b 5—6 2. Прен. Заликувам, развеселя се въꙁдрадѹте сѧ въ тъ день  въꙁграте. се бо мъꙁда ваша мънога на небсе М Лк 6.23 З А СК нꙑнѣ веселѧтъ сѧ праведьн. нꙑнѣ радѹетъ сѧ аплскꙑ лкъ. нꙑнѣ въꙁграѭтъ сѧ праведънъхъ народ СЕ 87b 18 грꙙдетъ ꙗко бъ.  сꙑнъ ю. нъ да сꙿ н҄мъ съндемъ. нъ да с н҄мъ лкъствѹмъ. нъ да въꙁграмꙿ сꙙ С 459.30 Изч М З А СК СП СЕ С Гр σκιρτάω συσκιρτάω вьꙁграт сѧ вьꙁіграт сѧ Нвб Срв възигравам остар ОА МлБТР ЕтМл ДА