Старобългарски речник
въꙁдѹшьнъ
въꙁдѹшьнъ
-ꙑ
прил
Въздушен, свързан с въздуха
отъгнанꙑѧ молтвоѭ раба бжꙗ акѡва. до днешнꙗго дꙿне вьса лѣта. памꙙть дн того. вь н҄ьже въꙁдꙋшьнꙑхъ бѣдъ свобожден бꙑшꙙ
С
531.7—8
Изч
С
Гр
ἀέριος
въꙁдꙋшьнъ
Нвб
въздушен
ОА
ВА
Бот
МлБТР
ЕтМл
ЕтБАН
БТР
АР
РБЕ
въздушний
ВА
