Старобългарски речник
въꙁвѣстт 
въꙁвѣстт -въꙁвѣщѫ -въꙁвѣстш св 1. Известя, съобщя, разглася а пасѫще бѣжашѧ. ꙇ шедъше въ градъ въꙁвѣстшѧ вьсѣ ꙇ о бѣсънѹю М Мт 8.33 З А ꙇ егда бꙑстъ гласъ. обрѣте сѧ съ еднъ. ꙇ т ѹмлъашѧ. ꙇ нкомѹже не вьꙁвѣстшѧ въ тꙑ дьн. несоже о тѣхъ еже вдѣшѧ М Лк 9.36 З вьꙁвѣстшѧ емѹ глѭште. ѣко мат твоѣ  братрьѣ твоѣ вьнѣ стоѩтъ. вдѣт тѧ хотѧште М Лк 8.20 З А СК  текъше побвъш правьдьнка. въꙁвѣстшꙙ црѹ ѹлꙗнѹ вьса бꙑвъшаꙗ С 217.5 анѳупатъ рее ... да ѹбо послѹша мене дрѹже.  вьꙁвѣштѫ о тебѣ къ цѣсарѹ С 100.14—15 цѣсарь ловѣколюбвъ стъ  сво вѣрѣ цръкъвъ простъ. тхо въꙁвѣствъ намъ. ѧже рее ратѭ  мꙙтежемъ цръкꙿв вьꙁꙙсте С 200.17 2. Възвестя, оповестя, тържествено съобщя, проглася егда же прдетъ онъ. дхъ стнънꙑ. наставтъ вꙑ на вьсѣкѫ стнѫ ... ꙇ грѧ(дѫ)дѫштаа въꙁвѣсттъ вамъ М Йо 16.13 З А се отрокъ мо егоже ꙁволхъ ... на ньже благоꙁвол дша моѣ. положѫ дхъ мо. на немь. ꙇ сѫдъ ѩꙁкмь вьꙁвѣсттъ М Мт 12.18 З А СК рождъство твое бце дво радостъ въꙁвѣст въсе въселенѣ Е 25б 16 бъ ѣвѣ прідетъ ... ї въꙁвѣстѩтъ нбса правьдѫ его СП 49.6 болѣꙁнъ моѣ прѣдъ мноѭ естъ вꙑінѫ. ѣко беꙁаконье мо (!) въꙁвѣщѭ.  попекѫ сѩ о грѣсѣ моемъ СП 37.19 Срв. СЕ76b 22 аꙁъ къ бѹ воꙁьвахъ і гъ ѹслъша мѩ. вееръ ї ютро  полѹдъне повѣмъ. въꙁвѣщѫ ѣко ѹслꙑша гласъ моі СП 54.18 посъланъ бꙑстъ гаурлъ въꙁвѣсттъ вьсемѹ мрѹ съпасенꙗ С 244.6 М З А СК Е СП СЕ С Гр ἀπαγγέλλω ἐξαγγέλλω ἀναγγέλλω διαγγέλλω μηνύω δηλόω ἀναφέρω δῆλον ποιέω καταμηνύω вьꙁвѣстт Нвб възвестя ОА ВА Бот МлБТР ЕтМл БТР АР РБЕ