Старобългарски речник
въꙁвеселт 
въꙁвеселт -въꙁвеселѭ -въꙁвеселш св Развеселя, зарадвам някого ѣко дасі емѹ блгслнье (!) вь вѣкь вѣкѹ. вьꙁвесе(.)ліші (!) і радостьѭ съ лцемъ твоімъ СП 20.7 въꙁнесе десніцѫ сътѫжаѭштіхъ емѹ. въꙁвесел вьсѩ врагꙑ его СП 88.43 проꙁѩбаѩ пажтъ скотомъ ї травѫ на слѹжьбѫ лкмъ. їꙁвесті хлѣбъ от ꙁемⷧѩ.  вно вьꙁвеселтъ срдце лкѹ СП 103.14 вьꙁвесел раба твоего сего. ꙇ цѣл рѫцѣ его. отъ одръжѧѩ болѣꙁн СЕ 31а 10 дьньсь пророьскꙑ трѫбꙑ вьсь мръ въскрлшꙙ.  ѧже вьсѫдѹ господьнꙙ црькъв вьꙁвеселшꙙ  ѹвꙙꙁошꙙ С 319.4 СП СЕ С Гр εὐφραίνω φαιδρύνω вьꙁвеселт Нвб възвеселя ОА ВА НГер ЕтМл ЕтБАН РБЕ