Старобългарски речник
враьба 
враьба -ꙑ ж Лечение, излекуване, изцеление напраснѫ враꙿбѫ полѹаахѫ. ꙗкоже мноꙁѣмъ ... глат. нколже се ѧꙁ ꙁвраѹмѣ бꙑват С 556.27 онъ же ... творѣше  ꙗже на враꙿбѫ ... боꙙ сꙙ ... бесьмрьтьнѫѭ болѣꙁнь нанесетъ С 516.22 Изч С Гр ϑεραπεία. Вар. враба Нвб врачба диал ОА НГер МлБТР ЕтМл РБЕ