Старобългарски речник
благостꙑ҄н 
благостꙑ҄н -ѩ ж 1. Благост, доброта по мілості твоеі помьні мѩ тꙑ благостꙑѩ (погр. вм. благостꙑ(н)ѩ, Север., с. 29, бел. под линия) твоеѩ раді гі СП 24.7 Срв.СЕ 74b 23 СЕ24а 19 въꙁлюблъ есі ꙁълобѫ пае благостꙑнѩ СП 51.5 ѡтъ сплъненѣ кѫпѣл. твоеѩ благостꙑнѧ. се младѧтьце ꙇ на главѫ его. блговене твое. да съндетъ СЕ 8а 9 г ... спльн дшѫ раба свого твоꙙ благостꙑн҄ꙙ С 163.5—6 2. Добро, добрина, добри дела рее бесѹменъ въ сръдъці своімъ нѣстъ ба. растълѣшѩ і омраꙁшѩ сѩ въ наінанꙑхъ. нѣстъ творѩі благостꙑнѩ СП 13.1 Срв. СП13.3 ѹпъваї на гѣ ї твор благостꙑнѭ СП 36.3 3. Справедливост облꙑгаахѫ мѩ ꙁане гонѣахъ благостꙑнѭ СП 37.21 Срв. СЕ77а 3 Изч СП СЕ С Гр χρηστότης ἀγαϑωσύνη δικαιοσύνη ἀγαϑότης Нвб благостиня остар ВА благостина диал ДА