Старобългарски речник
благодать 
благодать - ж 1. Благодат ꙇ двлѣахѫ сѧ о словесехъ благодат. сходѧштхъ ꙁ ѹстъ его М Лк 4.22 Благоволение, благосклонност. не бо сꙙ маре. обрѣте бо благодатъ отъ ба М Лк 1.30 ꙇсъ же спѣаше прѣмѫдростѭ  тѣломъ  благодатѭ. отъ ба.  лкъ М Лк 2.52  вс господьн҄ѫ благодатьѭ цѣлꙗм отъхождаахѫ С 518.26 2. Дарование, надареност дъвадесꙙтънѹѹмѹ ѹбо  осмѹѹмѹ лѣтѹ пршъдъшѹ.  благодат свьтꙙшт сꙙ ꙗже на н҄емь.  вьсѫдѹ расходꙙшт сꙙ. севастскъ мтрополтъ ... ѹмол҄енъ бꙑвъ. акꙑ на но орѫд того прꙁъвавъ ... постав епскѹпа С 280.7 М С Х Гр χάρις χάρισμα Нвб благодат ОА ВА Бот Дюв НГер МлБТР ЕтМл БТР АР РБЕ ДА Срв Благодат ЛИ Благодатка ЛИ СтИл,РЛФИ