Старобългарски речник
беꙁмльвь 
беꙁмльвь -ꙗ ср 1. Безмълвие, мълчание да сътѧжмъ подобаѭщаа стꙑмъ. братолюбе. беꙁмⷧъве. съмотрене. говѣне. ꙇ поѹене. бжемъ словесемъ СЕ 92а 1 въ кротост  въ беꙁмлъв. въ съмѣрен же  тхост нрава. вдмъ бѣаше прѣбꙑваѧ прсно С 544.25 2. Тишина ъто се дьнесь беꙁмⷧъвье много на ꙁемі. ъто се беꙁмлъвье много. ꙇ мⷧъанье много. беꙁмльвье много. ѣко цьсарь съпітъ. ꙁемлѣ ѹбоѣ сѧ ꙇ ѹмлъа К 12b 1, 2—3, 3—4 Изч СЕ К С Гр ἡσυχία σιηή беꙁмлъве беꙁмлъвье беꙁмльвье Нвб безмълвие ОА ВА МлБТР ЕтМл БТР АР РБЕ безмолвие остар ВА