Речник на Патриарх Евтимий
старъ  
старъ -ꙑ прил (6) 1. Стар. млады̆  стары̆ въꙁрасть ѡград слоѫ своеѫ МЕп 342.14 стар Като същ. м. мн. Старите хора, старците. Старыѧ ѹтѣш, юныѧ накаж, беꙁѹмныѧ ѹмѫдр ЙР 26.10 подража̆те  же въ пꙋстынѣх жвѫще, младыѧ кꙋпно  срѣдовѣныѧ  старыѧ Филот 99.16 2. Прозвище на цар Асен Първи, основателя на династията на Асеневци (1190–1195). бл͠гѡьстїе свѣтлѣ  ꙗвленїѣ крѣпцѣ ꙋдръжавшꙋ блг͠ѡьствѡмꙋ ц͠рю блъгарскомꙋ і̇ѡ͠аннꙋ асѣню с͠нꙋ стараагѡ ц͠рѣ асѣнѣ Петк 79v.26  не тъїѫ ѧже же брать єго по плът, стары̆ Асѣнь, ѹдръжа ꙁемлѧ ЙП 197.26  по немь прѣѧть царство Іѡаннъ Асѣнь, с(ы)нъ стараго Іѡанна Асѣна царѣ ЙП 198.4