Речник на Патриарх Евтимий
славословт  
славословт -славословлѭ -славословш несв (9) Славословя, възхвалявам, прославям. Она же поѫщ  славословѧщ бога не прѣста до ѹтрънѣго аса Филот 86.30 нъ тънко нѣкако нескаꙁаннѣ  ѹмнѣ славословть  хвалть въсѣхь бога I Никод 216.11 благоволѣющ дыханїе дрьжещаго грьстїю славословлѣаше Теоф 272.19 Същото значение и в Петк 81v.2 Яков 321.18 МС 352.8. ~сѧ Бивам възхваляван, прославян. да въ рѡд  рѡд славословт сѧ твоего ловѣколюбїа неслѣдїмаа пѫна МЕ1-3 340.18 славословмꙑ Като същ. м. ед. Този, който е славославен, възхваляван. Боже свѧты̆, же въ свѧтыхъ поваѫ; же трсвѧтымь гласомь ѡт Серафмь вьспѣваемы̆  ѡт Херѹвїмъ славословмы̆ СЙЗ 360.24 велкоменте господ  владыко всѧескхъ, бож(ь)ственное естество, неꙁавстнаѧ благост, сѣдѧ̆ на Херꙋвмѣхъ  славословмы̆ ѡт Серафмъ Яков 328.10