Речник на Патриарх Евтимий
сльнъ  
сльнъ -ꙑ прил (9) Силен. царство Блъгарское, крѣпко сѫще  слно ѕѣло, въсѧ ѡкръстныѧ страны ѡбьемлѣше же  покарѣаше Филот 95.24 господ; слень въ млост  благь въ крѣпост, въ еже помагат  ѹтѣшат СВВ 392.32 ты же слень сы̆, въ еже спасат ѡт всѣхъ сопротвѧщх сѧ намь Яков 312.19 Същото значение и в Конст 425r.28 Нед 609v.25 ЙП 195.8 I Никод 213.6. // Лют, тежък. Мѹжьстьвна бѻ того вдеще  храбра въ бранеⷯ, не смѣахѹ ꙗвѣ свою ѻбьꙗвт къꙁнь. на слные же того послаахꙋ бран Конст 424v.37 сльн Като същ. м. мн. Силните, първенците. ̆ ѹжасомь главы слных. въꙁмѧтѡшѧ сѧ  въскѡлѣбашѧ сѧ Мих 180.4