Речник на Патриарх Евтимий
раꙁбонкъ  
раꙁбонкъ -а м (5) Разбойник, грабител, злодей. то бо горше сть прѣлюбодѣа  блѹднка л раꙁбо̆нка  тата  таковых, же о ꙁаповѣдехь нкогдаже нкакоже попекшх се, нъ въ сластех  скврьнах жтїе прѣшъдшхь I Никод 214.5 Въ гробѣ плътъскы, въ адѣ же съ дѹшеѫ ꙗко богъ, въ ра же съ раꙁбо̆нком ЛЙЗ 288.31 мамы ꙁалогь твоего ловѣколюбїа  покаꙁанїа велїа: раꙁбѡ̆нкы  мытарѧ  блѫднкы  блѫднааго сына, же нас ѡкааных ꙋтѣшаѫть  въ небесное царство прѣвѡдѧть МЕ1-3 337.3 Същото значение и в ЙР 12.21 ЛЙЗ 303.8.