Речник на Патриарх Евтимий
прспѣт  
прспѣт -прспѣѭ -прспѣеш св (6) 1. Дойда, пристигна, достигна. Сце ꙋбѡ тѡмꙋ вьсѣ ѻдръжѫщꙋ  покарѣѫщꙋ, прспѣ  до него слава прпⷣбныѫ Петк 80r.11 Въ тѡ же врѣме  црⷭкаа прспѣше псанїа, повелѣвающаа, въсемѹ съборѹ с͠тго х͠ва въск͠рсенїа храмѹ ѻбновлнїе сътворт Конст 436v.40 2. Настана, настъпя. етыр на десѧтомѹ же лѣтѹ прспѣвшѹ, тѫ,  не хотѧщѫ, плътъскомꙋ съеташѧ бракѹ Филот 81.17 Ꙗко же ѹбо веерꙋ прспѣвшꙋ  своего ѡтхожденїа ѹже прблжаѫщ сѧ раꙁѹмѣ ас, въсѣх на молтвѫ подвже: Филот 92.11  схь ѡт въсѹдꙋ събравше. въ шестоѹгльных съкрывают кровѣхь. ꙗко да, ꙁмѣ прспѣвш, потрѣбнаа готова ѹ себе мѹть Кипр 238.9. Същото значение и в Теоф 256.17.