Речник на Патриарх Евтимий
прблжт  
прблжт -прблжѫ -прблжш св (12) Приближа, наближа. ꙗко да  аꙁь б͠в себе вась рад прблжѹ,  с͠тльскаго спⷣоблю се дара Конст 436r.4 ~сѧ Приближа се, наближа.  ꙗко тамо прблж сѧ, въсѣ своа ѡтпѹст вѡнства съ мнѡгымь дръꙁновленїемь  корыстїѫ, сам же съ свом отрѡкы къ своемѹ ꙋстръм сѧ пот домѹ Мих 175.17  не въ пѹстынѧ, нѫ на горѫ тѣх въꙁведе бож(ь)стъвных велѣнї̆  пщеѫ дѡгматскоѫ тѣх дѹшѫ ѹтвръд  къ самомꙋ богѹ тѣх прблжт сѧ сътвор ЙП 200.18 Аще бѡ не б множае долнх простраль себе  раꙁѹмѣль, не б прблжл се богѹ; прблжвꙿ же се томѹ, множае ощает се  просвѣщает се  слѹжбодѣ̆ствѹет се ѡт нго I Никод 211.24, 25 Същото значение и в ЙР 6.2 12.23 Кипр 233.1 238.15 Теоф 267.14 269.15 Яков 316.28.