Речник на Патриарх Евтимий
пострадат  
пострадат -постраждѫ -постраждеш св (9) Пострадам, изстрадам, претърпя страдание. ѿ кѹдꙋ мате покаꙁат ꙗко сергїе ѡнь православнь бѣ,  х͠а рад пострада ИМ 171r.6 Ꙗко ѹбѡ т се ненадеждное пострадашѧ, напрасно плаь пѣнїе прѣсѣе  рыданїе  млъва не мала бѣ Филот 92.30 тако  мⷱнц прѣмнога пострадаше лютаа,  тѣлеса раꙁлным раꙁдробше мѹкам нкакже ѻ схь попекше се, ꙗко да нб͠снаа насладет се жлща Нед 604r.19 Същото значение и в ЙР 18.14 22.20 Филот 82.3. пострадавꙑ Като прил. ед. мн. Който е страдал, претърпял мъки. Сергїꙋ нѣкоемⷹ армѣнноꙷ таковы постм се пость, же въ наше странѣ постраⷣвшомꙋ ИМ 171r.4 таже ѿ древныхь  та  наротыⷯ мⷱнць сꙋщ,  ѿ же ѻ х͠ѣ ѹсръдно пострадавшїⷯ Нед 604v.14 нѫ рад нѣхь, ꙁло пострадавшїхь, даждь ѹцѣлѡмѫдрт сѧ МИнд.1-2 349.14