Речник на Патриарх Евтимий
отъщетт  
отъщетт -отъщещѫ -отъщетш св (3) Ощетя, навредя.  пае достонства ꙗже оного повѣдѹѫще, ꙗко да не мнее слышателѧ ѡтъщетмь, лѹшїх полѕѫ ѡставлъше ЙР 6.28 ~сѧ Понеса загуби, бивам ощетен.  єгоже дѣло аще прѣбѹдеть, мъꙁдѹ прїмет, а єгоже дѣло аще съгорть, отъщетт се, самꙿ же спасеть се Кипр 232.25. Нѫ не прѣдаждь нас до конца мен рад твоего свѧтаго, нже раꙁор ꙁавѣть сво̆, нже покаанїа  ѡбращенїа да ѡтъщетм сѧ врѣмен ѡкаанн МЕ1-3 338.30