Речник на Патриарх Евтимий
орѫжьнкъ
орѫжьнкъ
-а
м
(1)
Войник, въоръжен воин.
Мхалъ, славны̆ вѡевода, ꙁрѧдны̆ храбѡрнкь, благоьстїа твръды̆ стлъпъ, непобѣдмы̆ ѡрѫжнкь
Мих
173.2