Речник на Патриарх Евтимий
окаꙗнъ  
окаꙗнъ -ꙑ прил (2) Окаян, достоен за съжаление, нещастен. менемъ тъкмо  словесы (ь)стное еѵаг͠гелїе  стнное хрстїанъство ѡкаан ѡбносмъ МЕ1-3 336.1 . окаꙗн Като същ. м. мн. Нещастните, онеправданите. раꙁбѡ̆нкы  мытарѧ  блѫднкы  блѫднааго сына, же нас ѡкааных ꙋтѣшаѫть  въ небесное царство прѣвѡдѧть МЕ1-3 337.4