Речник на Патриарх Евтимий
облаьнъ
облаьнъ
-ꙑ
прил
(1)
Облачен, който се отнася до облак.
тъ ѹслышааше хь въ стлъпѣ обланѣ глаголааше мь, ꙗко хранѣахѫ ꙁаповѣд єго
ЙП
191.13 .