Речник на Патриарх Евтимий
дъвоебраьнъ  
дъвоебраьнъ -ꙑ прил (14) Като същ. м. ед. Който е сключил брак два пъти, второженец. Елма покаанїе трѣбѹеть двоебраный, который ст(ь) свещеннкь, же ꙗстїа рад сѣдт на бракѡх Антим 244.26 О троебраныхꙿ же  мнѡгобраных тожде рѣше ѡт(ь)ц, єже  о двоебраныхь; лѣто ѹбо на двоебраные, на ны же двѣ Антим 247.9 Ѡтпадаетꙿ же кто, не въсхотѣвь дѣвѣй съетат се, мѹщꙋ ѹбо тако прлежанїе  любовь двоебраномѹ, єже ѡбраꙁомь ѹмь нꙁлож Антим 250.16 Същата употреба и в Антим 244.25 244.29 245.7 246.10 246.15 247.3 247.13 247.14 248.29 249.4.