Речник на Патриарх Евтимий
даꙗт  
даꙗт -даѭ -даеш несв (13) Давам, подавам.  по семь въꙁакон, ѿнѹдь євреѡмь хрїстїанна не мѣт раба. нъ въсакѹ свободѹ томѹ даат Конст 436r.21 Таже въꙁемъ свѧщеннкъ свѧтое еѵаг͠гелїе, даеть дїакѡнꙋ ЛЙЗ 291.8 Іерей, вꙁемъ дскосъ  даѧ дїаконꙋ глаголетъ Яков 332.1 Същото значение и в Конст 428r.14 Нед 606r.4 I Никод 218.26 Теоф 273.16 ЛЙЗ 305.25. даѧ Като същ. м. ед. Който дава. Вѣрѹ мѣй къ дающомѹ скотѡм пщѹ,  въсѣхь птател тебѣ ꙗвть Кипр 235.14. съꙁдавый ловѣка по ѡбраꙁѹ своемѹ  по подобїѹ  въсѣм свом дарованї ѹкрасвь  даѫ просѧщомѹ прѣмѫдрость  раꙁꙋмъ СЙЗ 360.28 благодарм тѧ, ѡт небытїа въ бытїе въсѣ прведшаго, дльготръпѣлваго  неꙁлобваго, же на въсѣкь д(ь)нь  ас дльготрьпѧщаго  пекѫщаго сѧ ѡ нашемъ ѡкаанствѣ  даѫщаго въсѣмь времѧ МС 351.7 Същата употреба и в МЕ1-3 340.8. дат трѹдꙑ Затруднявам, смущавам. Ісѹс же рее: Ѡставте ю; то ей трꙋды даете Теоф 276.17