Речник на Патриарх Евтимий
беꙁмлъвьнъ
беꙁмлъвьнъ
-ꙑ
прил
(5)
Безмълвен, спокоен, тих.
ꙗко да аꙁь нѣкою сладость стаго свѣта жтїа беꙁмлъвнаго наслажⷣꙋ се
Конст
429v.34
да мы въ тшнѣ х тхо беꙁмльвно жтїе пожвемъ въ въсѣкѡм благоьст стотѣ
СЙЗ
370.5
Същото значение и в
ЛОглаш
383.31
Яков
326.6
МЕп
343.13.