Речник на Патриарх Евтимий
вълаѧ сѧ
вълаѧ сѧ
-ѧ сѧ
прил
(1)
Който се колебае.
// Прен.
Елма желанїе багатства сѹетнаа слава, въ кѹпѣ же сласт, не ѡставлѣѫть нас, же въ мор сего сѹетнаго влаѫщх сѧ жтїа
ЙР
18.31