Речник на Патриарх Евтимий
наꙁнаменат  
наꙁнаменат -наꙁнаменаѭ -наꙁнаменаеш св несв (4) Дам/давам знак, посоча/посочвам, покажа/показвам.  єже рещ апостолѹ: „нѣсть наша брань къ кръв  плът, нъ къ дѹхѡвомь въꙁдѹшнымь“, – се наꙁнамена I Никод 214.11 о нмꙿже тънꙿко нѣкако богоѡт(ь)ць Давдь наꙁнамена, рекь I Никод 220.18 Тѣмꙿже  Соломѡнь въ пѣснех сце нѣкако о цр(ъ)кв наꙁнамена, рекь Кипр 228.2. ~сѧ Бивам белязан, означен. Намь ѹбо єднь б͠ь г͠ь І̇͠с Х͠с, непрѣмѣнны ѡбраꙁь ѿ͠ь. недвжмаа пеать. стонкь жꙁн. невеернї свѣт  вѣнѹющее сїанїе, мꙿже єже къ нмѹ прведенїе ѻбрѣтохѡⷨ,  д͠ха ѻбщенїемь наꙁнаменахѡмꙿ се Нед 607v.34