Речник на Патриарх Евтимий
вѣньць  
вѣньць -а м (32) Венец, корона. Дадмꙿ же  троебрат се,  где положтꙿ се вѣнъць, на рѹцѣ л на колѣнѣ? Антим 249.13 Аще л  женмаа бѹдеть вдѡва, на рамѣ л вѣнъць прїметь? Антим 249.14 // Прен. Награда, прослава, възхвала, възвеличаване.  єднь въсѣхь въспрїемлꙗше градь, ꙗкоже нѣкы велкь ст͠льскы вѣньць ѿ красныⷯ цвѣтовь спьщреⷩ Конст 430r.22 красѹахѹ се патрїарс •  влⷣка веселꙗше се поьст  вѣнце готовае рабомь Нед 603v.33  облаѧще сѧ въ стїхарь, глаголет къждо къ себѣ сце: Да въꙁрадует сѧ дѹша моа о господ; облѣе бѡ мѧ въ рꙁѫ спасенїа  одеждеѫ нетлѣнїа одѣа мѧ; ꙗко на женха въꙁлож на мѧ вѣнець  ꙗко невѣстѫ ѹкрас мѧ красотоѫ ЛЙЗ 284.19 Същото значение и в Конст 436r.9 438v.11 438v.27 (2) Нед 604r.3 604r.26 611v.8 Антим 245.4 246.2 250.6 Теоф 257.22 262.16 (2) 262.27 262.28 265.4 265.20 266.14 (2) 268.9 268.19 272.26 273.25. вѣньць лѣтѹ Завършеният кръг на годишните времена; цялата година. Благораꙁстворены  полеꙁны въꙁдꙋхы намь дарꙋй, дъждѧ мрны къ плодѡношенїѹ подаждь, благослов вѣнець лѣтѹ благостїѫ твоеѫ ЛОглаш 385.16 Благорастворенныѧ  полеꙁныѧ воꙁдꙋх намь дарꙋй, дожд ꙁемл ко плодоношенїю подаждь, благослов вѣнець лѣтꙋ благост твоеѧ Яков 327.22 Благослов вѣнець лѣтꙋ своеѫ благостїѫ МИнд.1-2 350.3