Речник на Патриарх Евтимий
въꙁлюбт  
въꙁлюбт -въꙁлюблѭ -въꙁлюбш св (25) Възлюбя, обикна някого.  въꙁлюбхѡмь г͠ бл͠голѣпїе домѹ твоего  мѣсто въселнїа славы твое Конст 433r.14 тако м велкаго асклпїа  апѡлона д͠вце, мнѡго въꙁлюбльше пощедѣше те бѡѕ Нед 606v.23 Свѧть ес прѣсвѧть  велелѣпнаа слава твоа, же мрь свой тако въꙁлюбль ес, ꙗко сына своего дат СЙЗ 367.26 Същото значение и в Петк 77r.12 81r.22 Конст 438r.34 439r.1 Мих 172.11 ЙП 184.36 Кипр 226.20 235.12 Теоф 257.32 265.3 270.9 270.14 270.28 ЛЙЗ 298.4 298.6 СЙЗ 366.20 ЛОглаш 378.11 Яков 318.29 319.2. въꙁлюбленꙑ Като прил. Възлюбен.  б͠ь съхранть вась братїа въꙁлюблнаа Конст 436v.23 въꙁлюбль Който е обикнал някого, нещо. н҄ъ въ сⷯ въсѣⷯ прѣпобѣждаемь ꙁа въꙁлюбльшаго нась б͠а Нед 610r.12 въꙁрадѹм се  въꙁвеселм се ѻбрадованнѣ днⷭь, таковомꙋ ѹсръдїю  мы споⷣбт се желающе. таковыⷨ поьстеⷨ. таковѣ славѣ. таковыⷨ вѣнцемь, ѿ въꙁлюбьшаго нась Нед 611v.8