Речник на Патриарх Евтимий
военаѧльнкъ
военаѧльнкъ
-а
м
(1)
Военачалник, пълководец.
Вонаелнц же ц͠ра ꙗко сїа вѣщающа слышавше, послѣднꙗа дышѹща вдѣвше, плаа рыданїа въплъ въсь спльнꙗаше въꙁдѹхь
Конст
438r.19