Речник на Патриарх Евтимий
стъщт  
стъщт -стъщѫ -стъщш св (6) 1. Изпразня, изчерпя, изразходя. Бож(ь)ствным же цр(ъ)квамь  монастремь богатство стъщвь мнѡго, доволно тѣхъ ѹкрас Филот 85.21 аще  на малые съсѣкѹⷮест, нже тако стъщеть богатьство, нъ  мнѡжашее тѡ съдѣловаю ⷮ Нед 610v.29 Мѵро млоствные дѹше  щедраго ср(ь)дца ѡблно мещ, ꙋбогымь стьщвш Теоф 261.4 2. Прекарам определено време, преживея. нѫ въ бдѣнї  слъꙁахь  ѧстых кѡлѣнѡпрѣклоненх въсѧ ѡны стъщ д(ь)н Филот 92.7 ~сѧ Изтощя се, смаля се (за Христос). Мѵро млоствные дѹше  щедраго ср(ь)дца ѡблно мещ, ꙋбогымь стьщвш рад стьщвшаго се Хрста нщеты ѡ сьꙁдан Теоф 261.4 богь сый прѣвѣный, на ꙁемл ꙗв сѧ  съ ловѣкы пожве,  ѡт дѣвы свѧтыѫ въпльщь сѧ, стьщ себе ꙁракь раба прїемь, съѡбраꙁень бывь тѣлѹ смѣренїа нашего ЛОглаш 380.20