Исторически речник
ꙁълоьствъ
ꙁълоьствъ
-ꙑ
прил
1. Нечестив, злочестив
Дмтрїе же Мхалъ, ѡт божїа свѧттелѣ ꙗко ѹслꙑшавше, ѕѣлѡ ѹкѡрста царево ꙁлоьствое повелѣнїе въ ѹмленїе прїдѡста
ЙП
194.32.
Елма ѹбо своѫ постже цр(ъ)ковь, въсе абїе стадо въ скорѣ прꙁвавь, въсѧ лѫкавꙑѧ къꙁн ꙁлоьстваго царѣ тѣмь вѣдѡмꙑ сътвор
ЙП
195.27.
2.
Като същ. м. ед. Нечестивец
Сїа сцеваа ꙁлоъствꙑ въсѣа вь б͠жї цр͠кв раꙁдранїа сънмце, въса цр͠кѡвнаа въ велцѣ метеж бѣше
Конст.
429v.11.