Исторически речник
готоват сѧ  
готоват сѧ -готоваѭ сѧ -готоваш сѧ несв Подготвям се за нещо, стягам се; предприемам някакви действия с оглед на някаква цел Не по мнѡѕѣ же врѣмен бран на въстоцѣ ѿ варꙿварь слꙑшанѣ бꙑвш, на перꙿсꙑ воеват готовааше се Конст. 437r.24.