Исторически речник
шѧтань  [+]
NnOsNngsNndsNnisNnlsNnOp
шѧтан, шѧтаньшѧтанꙗ, шѧтана, шѧтаньꙗшѧтаню, шѧтанѹ, шѧтаньюшѧтанмь, шѧтаньмь, шѧтанмъ, шѧтаньмъ, шѧтанмь, шѧтанмъшѧтан, шѧтань, шѧтаншѧтанꙗ, шѧтана, шѧтаньꙗ
NngpNndpNnipNnlpNnOuNnGu
шѧтан, шѧтань, шѧтанешѧтанмъ, шѧтаньмъ, шѧтанмь, шѧтаньмь, шѧтанмъ, шѧтанмь, шѧтаномъ, шѧтанамъшѧтан, шѧтань, шѧтан, шѧтанмшѧтанхъ, шѧтаньхъ, шѧтанхь, шѧтаньхь, шѧтанхъ, шѧтанхьшѧтан, шѧтаньшѧтаню, шѧтанѹ, шѧтанью
NnDu
шѧтанма, шѧтаньма, шѧтанма, шѧтанма
шѧтань -ꙗ ср Надменност, високомерие [прен.] къде людье ꙇ шѧтаньѣ. ꙇ трѫтъ неправедьнꙑ. въ істнѫ ѹбо ꙁѣло въ істінѫ людье поѹішѧ сѧ тъштетънꙑмъ. ꙇ сѹетънꙑмъ К 12b 16 ваше шꙙтань лютѣ ꙗко раꙁдрѹш сꙙ. ваша гръдꙑн҄ до коньца ослабѣ С 467.11 Изч К С Гр φρύαγμα Нвб Срв шетане ’ходене, скитане’ ОА ВА ЕтМл БТР АР ДА