Исторически речник
ѹсънѫт  [+]
VpgVpfar1sVpfar2sVpfar3sVpfar1pVpfar2p
ѹсънѫтѹсънѫ, ѹсънѹѹсънешѹсънетъ, ѹсънеть, ѹсънетѹсънемъ, ѹсънемь, ѹсънемѹсънете
Vpfar3pVpfar1uVpfar2uVpfar3uVpza2sVpza3s
ѹсънѫтъ, ѹсънѹтъ, ѹсънѫть, ѹсънѹть, ѹсънѫт, ѹсънѹтѹсъневѣѹсънетаѹсънетеѹсънѹсън
Vpza1pVpza2pVpza1uVpza2uVpfao1sVpfao2s
ѹсънѣмъ, ѹсънѣмь, ѹсънѣмѹсънѣтеѹсънѣвѣѹсънѣтаѹсънѫхъ, ѹсьнѫхъ, ѹснѫхъ, ѹсънѹхъ, ѹсьнѹхъ, ѹснѹхъ, ѹсънѫхь, ѹсьнѫхь, ѹснѫхь, ѹсънѹхь, ѹсьнѹхь, ѹснѹхь, ѹсънѫх, ѹсьнѫх, ѹснѫх, ѹсънѹх, ѹсьнѹх, ѹснѹхѹсъпе, ѹсьпе, ѹспе, ѹсънѫ, ѹсьнѫ, ѹснѫ, ѹсънѹ, ѹсьнѹ, ѹснѹ
Vpfao3sVpfao1pVpfao2pVpfao3pVpfao1uVpfao2u
ѹсъпе, ѹсьпе, ѹспе, ѹсънѫ, ѹсьнѫ, ѹснѫ, ѹсънѹ, ѹсьнѹ, ѹснѹѹсънѫхомъ, ѹсьнѫхомъ, ѹснѫхомъ, ѹсънѹхомъ, ѹсьнѹхомъ, ѹснѹхомъ, ѹсънѫхомь, ѹсьнѫхомь, ѹснѫхомь, ѹсънѹхомь, ѹсьнѹхомь, ѹснѹхомь, ѹсънѫхом, ѹсьнѫхом, ѹснѫхом, ѹсънѹхом, ѹсьнѹхом, ѹснѹхомѹсънѫсте, ѹсьнѫсте, ѹснѫсте, ѹсънѹсте, ѹсьнѹсте, ѹснѹстеѹсънѫшѧ, ѹсьнѫшѧ, ѹснѫшѧ, ѹсънѹшѧ, ѹсьнѹшѧ, ѹснѹшѧ, ѹсънѫшѫ, ѹсьнѫшѫ, ѹснѫшѫ, ѹсънѫша, ѹсьнѫша, ѹснѫша, ѹсънѹша, ѹсьнѹша, ѹснѹша, ѹсънѫше, ѹсьнѫше, ѹснѫше, ѹсънѹше, ѹсьнѹше, ѹснѹшеѹсънѫховѣ, ѹсьнѫховѣ, ѹснѫховѣ, ѹсънѹховѣ, ѹсьнѹховѣ, ѹснѹховѣѹсънѫста, ѹсьнѫста, ѹснѫста, ѹсънѹста, ѹсьнѹста, ѹснѹста
Vpfao3uVpfam1sVpfam2sVpfam3sVpfam1pVpfam2p
ѹсънѫсте, ѹсьнѫсте, ѹснѫсте, ѹсънѹсте, ѹсьнѹсте, ѹснѹсте*ѹсънѣахъ*ѹсънѣаше*ѹсънѣаше*ѹсънѣахомъ*ѹсънѣашете
Vpfam3pVpfam1uVpfam2uVpfam3u
*ѹсънѣахѫ*ѹсънѣаховѣ*ѹсънѣашета*ѹсънѣашете
ѹсънѫт -ѹсънѫ -ѹсънеш св 1. Заспя, отдам се на сън ꙇ въѣдѫ ѣдѫштемъ же мъ. ѹсъпе. ꙇ сънде бѫрѣ вѣтръна въ еꙁеро. ꙇ сконьаваахѫ сѧ  вълаахѫ сѧ М Лк 8.23 З А аꙁъ же ѹсънѫхъ ї съпахъ. въстахъ ѣко гъ ꙁастѫптъ мѩ СП 3.6 въ мрѣ вькѹпѣ ѹсънѫ  поѭ ѣкъ тꙑ гі едіного на ѹпьванье въселілъ мѩ есі СП 4.9 Срв. СЕ73а 23 не даждь во съмѩтене ногꙑ твоеѩ. н да вьꙁдрѣмлетъ хранѩї тѩ. се не вьꙁдрѣмлетъ н ѹсънетъ хранѩїлѣ СП 120.4 ꙁною же въ прѣпладьн бꙑвъшѹ. въꙁлеже мѡус подъ камꙑкомъ велкомъ.  ѹсъпъ повааше С 275.18 сѫштѹ бо велкѹѹмѹ отъцѹ въ хꙑꙁнѣ.  молтвѫ творꙙштѹ къ богꙋ. въꙁдрѣма сꙙ  ѹсънѫ малꙑ С 275.22  того родтел҄емъ сълѹ сꙙ ѹ тѣла прѣбꙑват ѹмъръшааго сна хъ.  на гробѣ ѹснѫт плаѫштемъ С 536.5 2. Прен. Заспя вечен сън, умра доколѣ въꙁнесетъ сѩ врагъ моі на мѩ. пріꙁърі ѹслъші мѩ гі бже моі. просвѣті оі моі еда когда ѹсънѫ во съмръті СП 12.4 Срв. СЕ74а 1  пакꙑ ѹслꙑшат гю бѹ нашемѹ.  помловат раба твоего. ҇мⷬѧ. ѹсънѫвъшааго вь легъкꙑ поко СЕ 58b 22 ѹслꙑша же  крьстꙗнꙑ цѣсарь ѳеѡдѡс о н҄емъ ꙗко ѹже ѹсьпе.  тѫжааше ꙁѣло С 208.12 въ седмьдесꙙтъно  девꙙто лѣто връстꙑ сего їѡанна. свꙙтꙑ отꙿць нашъ сава въ мрѣ ѹсьпе. мѣсꙙца дек҄ꙙмбра въ е҃ С 295.9 прѧхъ  трьсть. да напшѫ свободѫ родѹ ловѣьскѹꙋмѹ. ѹснѫхъ на крьстѣ.  копьмъ прободенъ бꙑхъ вь ребра. тебе рад ѹснѫвъшаꙿго въ ра С 469.26 ѹсъпе раба бжꙗ ана П9 3. Прич. мин. деят. a) Като прил. ѹсъпъ a) κεκοιμημένος Починал многа же тѣлеса ѹсъпшїхъ стъхъ въсташꙙ съ хрьстомъ С 485.28 b) ѹсъпъше м мн οἱ κεκοιμημένοι, οἱ κοιμηϑέντες Тези, които са починали; тези, които са заспали вечен сън; покойниците ѣко тꙑ ес жвотъ. ꙇ вьскрѣшене ѹсопъшмъ гі бже нашъ СЕ 57а 22 пшꙙ солѹнꙗнемъ рее. не велѫ вам не вѣдѣт о ѹсъпьшїхъ да не скрьбте С 488.10 мꙑ жв оставъше.  не постгнемъ ѹсъпьшхъ С 488.13— 14 мена ѹсъпъш(хъ н)кола рабъ бж СН прѣжде ѹсъпъ προκεκοιμημένος Който е починал по–рано послѹша насъ молѧщхъ сѧ тебѣ.  поко дшѧ рабъ твохъ. прѣжде ѹсопъшхъ СЕ 64а 1—2 Срв. СЕ64b 16 М З А СК СП СЕ К С П9 СН Гр ἀφυπνόω ὑπνόω κοιμάομαι ἀποκαϑεύδω ϑνῄσκω ὑπνώσσω ѹсьнѫт ѹснѫт Нвб усна ’заспя’ диал НГер ДА